In samenspraak met God

Na zijn eerdere bekentenis dat hij zich met politiek bezig houdt, werd het tijd voor een volgende bekentenis. Vandaag precies drie jaar nadat de schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht God ontmoet had bekende hij zijn ontmoeting in het openbaar. Exact het moment dat de zon op zijn hoogst stond boven het Groene Strand van Terschelling, waar hij toen was om het al oude Oerol zuip festijn mee te beleven als vrijwilliger op Westerkeyn, was het moment dat God en hij toch zeker anderhalf tot twee uur met elkaar overlegd hebben over de toestand in de wereld en de vorm van het Universum. Zowel God als de schrijver hadden zich al een tijdje met de kwestie Balkenende bezig gehouden en zij wilden zich er eigenlijk wel van los maken. Het bleef hen een soort van achtervolgen alsof ze er niet aan ontkomen konden, en in zekere zin was dat ook zo. Voor de schrijver gold dat het niet met Balkenende bezig zijn hem tot op het suïcidale af depressief maakte. En eigenlijk gold dat voor God ook wel een beetje.

De schrijver wilde wereldvrede en niet de oorlog van Balkenende, dus hij trok zich terug op het partyeiland Terschelling om God te ontmoeten en om wereldvrede te vragen. En om het meteen goed aan te pakken vroeg hij zich daar aangekomen af, wat er gebeuren zou als hij net als Mozes, Jezus en Mohammed voor hem gedaan hadden God om inzicht zou vragen in hetgeen de schrijver doen kon om wereldvrede te bevorderen. Het eiland was in een spirituele stemming en de schrijver meende ook al heksen gezien te hebben en de elfen en kabouters in de duinen waren voor zeker gesignaleerd. Vroeger als kind speelde hij al Jumanji en de Messias, en gezien zijn achtergrond vond de schrijver het geen gek idee om voor de verandering God eens voor ‘waar’ aan te nemen. Precies zoals de EO en ook het CDA dat bedoeld hebben. De schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht moest daarbij ‘los’ komen van alles wat hij wist en vond, en elk denkbaar wereldbeeld wat hij had moest hij laten varen, en dan als eerste in het nieuw te vormen wereldbeeld God als waar aannemen, en Jezus en de bijbel en alles wat daarbij hoort.

En omdat de schrijver zichzelf kenden verwachte hij wel iets wat hij als effect van zijn bekering zou kunnen duiden, maar wat hij kreeg had hij nooit verwacht. God gaf direct thuis, en was zelfs blij even een mens te spreken die de tijd nam om naar hem te luisteren. Volgens de schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht is licht misschien wel het kleinste deeltje van het Universum, en bestaat alles feitelijk uit licht. Vanuit dat perspectief werkend leverde de schrijver het inzicht op dat hij in staat moest zijn om wereldvrede te maken, en dat hij daarbij niet om God of de kerk heen kon. En dus richtte de schrijver een soort spiritueel callcenter in om God te spreken kunnen krijgen, als er überhaupt iets bestaat wat God genoemd kon worden. Voor de schrijver de meest wetenschappelijke methodiek die hij hanteren kon. Hij was immers overtuigd atheïst, en zag geen andere manier om het ware Godsbesef bij zichzelf op te roepen.

Wellicht gelukkig voor vele wijst deze exercitie uit dat God, volgens de schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht bestaat, en dat God meerdere gezichten heeft. God is één. De schrijver had nog nooit in God geloofd, en de kerk vond hij stom, maar sinds zonnewende 2004 weet hij dat God bestaat. Kabouters bestaan volgens de schrijver overigens ook, en trollen en kobolden. Daar kan Oerol 2004 van getuigen. Er zit alleen een kleine maar aan het geheel, God is niet wat de Christenen denken dat God is, en waarschijnlijk is God ook niet wat de Joden of de Moslims denken dat God is. Voordat God bestond, bestonden er al mensen en dieren. God bestond pas nadat het licht, de aarde en de sterren ontstaan waren en er levende materie of species zich op aarde voortplantte. Wat eerst bestond voordat God bestond was de gedachte aan God, en daarna volgde het benoemen van God. Het ontstaan van God heeft iets met de bewustwording van de mens te maken. Mensen zijn aan God gaan denken. Dieren hebben geen beschaving, en dieren met een God zijn dan ook nooit waar genomen. God wist zelf ook niet precies meer wie of wat er feitelijk als eerste aan God dacht, maar hij wist wel dat hij feitelijk niets meer en niets minder is dan de verzameling van alle gedachten en al het denken aan God. Al die gedachte kracht of gedachte energie verzamelt zich als een morfogenetisch veld om de aarde die voor iedereen waarneembaar is, mits men zich er voor open stelt. Ontspanning en zelf kennis zijn vereist om met een morfogenetisch veld te kunnen 'communiceren'.

Mensen zijn over God gaan schrijven, en over God gaan praten, en elkaar over God de keel gaan afsnijden. Al dat soort denken en doen, resulteert in een religieuze sfeer die op zichzelf de God is waarover gedacht, geschreven en gesproken wordt. God bevestigde de schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht bijvoorbeeld, zonder dat de schrijver zich vooraf in de Islam verdiept had, dat Jezus niet gekruisigd was. Op die dag van de zonnewende 2004, op strand voor het Groene Strand van Terschelling bekende God de schrijver dat de vrouw van Pontius Pilatus een belangrijke rol had gespeeld bij het verijdeling van de kruisiging van Jezus. Helaas is een ander als ware hij Jezus aan het kruis geslagen., maar toch, Jezus is niet gekruisigd. En de Via Dolorosa heeft Barabas voor hem bewandeld, met kruis, doornenkronen en al.

En wat schetste de schrijver plusminus een jaar en drie maanden na zijn ontmoeting met God zijn verbazing? De dag dat hij op de kop af 41,5 jaar oud was, even oud als Mohammed toen hij de Koran te schrijven kreeg, las hij voor het eerst de Koran en daarin las hij dat de Islam er vanuit gaat dat Jezus niet aan het kruis gestorven is. De meest waarschijnlijke en logische interpretatie van het leven van Jezus Christus natuurlijk. Het verhaal van die wederopstanding is zowaar onwaarschijnlijker dan de semi wetenschappelijke theorieën van Sheldrake, en net zo geloofwaardig als Harry Potter, en nu zegt ook de Koran dat Christus niet gekruisigd is. De Islamieten zullen het wel weten, zij waren er tenslotte bij.

Als de Romeinse Keizer had geweten dat Jezus alsnog was ontkomen dan was een massa slachting in Jeruzalem een feit geweest, aldus God aan de schrijver. En natuurlijk de eeuwige jacht op hij die aan het kruis geslagen had moeten zijn. Een keizer te Rome die in Jeruzalem aangekomen een Jood als koning accepteert, is natuurlijk geen knip voor zijn neus waard, legde God de schrijver fijntjes uit. Ook legde God hem uit dat hij de capriolen van Bush, Balkenende en Blair in Irak niet waardeerde. Zo had God het niet bedoeld, God was zelfs boos en verdrietig en dreigde met de totale vernietiging van de aarde als die fratsenmakers zich niet ogenblikkelijk gedeisd houden. Om Gods torn te keren beloofde de schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht zijn best te doen en zich in te zetten voor de gang via het gerecht en hij vroeg God om inzicht en inspiratie om zijn werk doelmatig en rechtvaardig te doen. De schrijver wist niet hoe gek hij het bedenken kom om vrede te krijgen in de wereld. God inspireerde hem aangifte te doen tegen JP en om het Universeel Wereldvrede Recht te schrijven. Nu is het voor God en de rest van het Universum wachten tot de schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht het geheel tot een mooi eind brengt, bijvoorbeeld als minister-president. Dat zal helpen bij het afbetalen van de schuld aan Godsgerechtigheid die Balkenende voor Nederland is aangegaan.