Deze blog wordt onderhouden in het belang van het publiek. Beze blog handelt over de dringende vraag hoe echte vrede kan ontstaan en waarom er thans nauwelijks negatieve vrede in de wereld is. Ook handelt deze blog over de arrestatie van de minister-president en de top van een vier of vijftal partijen. Tot slot handelt deze blog over het Universeel Wereldvrede Recht, en hoe dat ingevoerd kan worden

29 juni 2007

Jezus grotere profeet dan Mohammed

Tranen met tuiten huilde God over wat Bush Balkenende en Blair de wereld en met name de Islam hadden aangedaan. De schrijver van het Universeel Wereldvrede Recht had hem op Terschelling naar zich toe had geroepen. Precies zoals Mozes had gedaan, maar dat wist de schrijver toen nog niet. De schrijver wist nog helemaal nergens van behalve dat hij allen die in God gelooft of geloofd heeft in zijn hart had opgenomen for the sake om maar iets te kunnen begrijpen van de waanzin van Jan Pieter Balkenende en zijn kornuiten. God was zelfs door het dolle heen, het was maar goed dat er geen andere mensen in de buurt waren anders zou het een vertoning zijn geweest.

“Doe mij dit niet aan lafaard”, riep de schrijver naar God. De schrijver wist eigenlijk allang hoe laat of het was toen hij tot zijn verbazing inderdaad contact met God kreeg. Het gesprek verliep vlot en zonder misverstanden, en zowel God als de schrijver lieten elkaar uitspreken. Toen de schrijver van God te horen kreeg wat de oplossing was voor de ellende in het midden oosten krabde de schrijver zich eerst even op zijn achterste voordat hij God zijn betoog liet vervolgen.

God legde de schrijver uit hoe de mensen vrede krijgen konden. “Je wilde het toch weten”, bitste God de schrijver toe, “Zie maar wat je er mee doet”. Op de vraag waarom God het zelf niet deed antwoordde hij dat God niet toveren kon. Dat was de langste dag 2004, toen nog niet iedereen wist hoe erg of de oorlog in Irak was. God wist dat toen wel, en dreigde zelfs met het opblazen van de wereld als de schrijver niet ingreep. Niet dat God dat kon, maar hij kon er wel mee imponeren. Niet alle Christenen zijn als Bush, Balkenende of Blair legde God de schrijver uit, er zijn ook goeie Christenen, net zoals er ook goeie Duitsers waren.

De schrijver zat in zijn maag met het voorstel van God, aan de ene kant zou uitvoering van de inzichten hoop gegeven op wereldwijd bestrijding van het terrorisme en er zou een mogelijkheid bestaan dat de algehele reconciliatie volbracht zal worden. Aan de andere kant riskeerde de schrijver met dit verhaal niet serieus genomen te worden. Reconciliatie heeft iets met echte vrede te maken. Christenen geloven dat er niet zoiets bestaat als een gewone vrede, voor Christenen is het pas vrede als het echte vrede is. Dat is het moment dat de Messias gekomen is en de poorten van de Golden Gate in Jeruzalem open zijn gegaan. “Laat dat nou eens een goed ritueel zijn om het Universeel Wereldvrede Recht af te kondigen”, lachte God de schrijver toe.

“Ben je gek geworden” riep de schrijver nog, “Je weet wat er met mensen gebeurt die over dit soort dingen dit soort praat bezigen”. De bij het gesprek aanwezige Sanhedrin vroeg de schrijver zijn toon wat te matigen waarop God zijn these verder uit een zette. “Kom” zei God, “wees nou even de jurist die je bent. Dat ben je toch?” “Ja” stamelde de schrijver. “Wel dan is het toch een slam dunk case?” “Zeg nou zelf, de illegaliteit van die oorlog is gegeven. Daarvoor is niet veel bewijsvoering nodig. Het is alleen de minister-president die je moet pakken, en dat levert problemen op. En je moet het Universeel Wereldvrede Recht schrijven en als je toch bezig bent dan moet je zorgen dat het Universeel Wereldvrede Recht ook in de bijbel komt, zonder dat is er geen echte vrede mogelijk”, aldus God tot de schrijver.

Het zal je maar gezegd worden door God in de wetenschap dat Mohammed de laatste profeet was, wat moet God dan als het na de laatste profeet nog een profeet nodig is om het onheil te doen keren. De schrijver wist pas ruim een jaar na zijn ontmoeting met God wat Mohammed geschreven had en dat hij de laatste profeet was en dat hij ook Jezus erkende. Wat de schrijver er op bracht te denken dat Jezus een grotere profeet is dan Mohammed. Zowel de Christenen als de Moslims geloven in Jezus als profeet, alleen de Moslim gelooft niet dat Jezus God en de Zoon van God is omdat volgens de Moslim heel terecht de mens geen God kan zijn.

Ook is de Islam meer realistisch ten aanzien van het tragische eind van profeet Jezus. Volgens de Christenen is hij aan het kruis gestorven en weder opgestaan na zijn dood, volgens de Moslims is hij niet aan het kruis gestorven en is hij zeer zeker niet na zijn dood opgestaan zoals alle stervelingen doen. De Islam lijkt derhalve een hele nuchtere en realistische religie, die, als men de religie bestudeert, ook zeer praktisch is in het dagelijks gebruik. Niet zo zeer als wetboek van strafrecht of enig ander wetboek, maar wel zeer geschikt om te leren leven volgens de normen van goed fatsoen. Een burka dragen al dan niet door manlief afgedwongen, is net zo'n vrije expressie als het dragen van een minirok of geen bh al dan niet door manlief afgedwongen. Christenen die zich anno 2007 in Nederland druk maken om de normen en waarden van anderen moeten eerst eens naar zichzelf durven kijken.

Geen opmerkingen:

Archief